"El Punt" 15/02/10
Jordi Soler, Quan el català se'ls indigesta
Kilka dni temu, kiedy słyszymy wiadomość z rozdania tegorocznych nagród Goya, którą nagrodzono także kataloński film „Pa negre” („Czarny chleb”), w Madrycie miały miejsce inne wydarzenia, które moglibyśmy relacjonować z językiem katalońskim.
Dalej czytamy, że lingwista i dialektolog Inés Fernández-Ordóñez podczas wygłaszania swojej mowy z okazji otwarcia Akademii Real Espanyol (RAE), podkreśla, iż espanyol nie można w żadnym wypadku identyfikować z castellà, gdyż różnica polega na tym, że espanyol jest zbiornikiem lingwinistycznych praw różnego pochodzenia (asturiolleoński, navarroaragoński, galioportugalski i kataloński).
W tym samym czasie odczytujemy ze strony tytułowej Le Monde, odznaczającą się zdecydowanie, informację, która spod nagłówka z imieniem Jordi Savall przedstawia okładki dwóch płyt ostemplowanych francuską pieczątką. Pierwsza zawiera Rèquiem K.626 i Música fúnebre maçònica K. 477 W. A. Mozarta wykonana przez Capella Reial de Catalunya (zapisaną poprawnie po katalońsku) i Le Concert des Nations. Na drugiej znajduje się el Cant de la Sibil.la wraz z Montserrat Figueras i Capella Reial de Catalunya. Oczywistym jest fakt, że Jordi Savall dyryguje oba te przedstawienia muzyczne. W wiadomościach sportowych, na kanale 9, jak i w innych mediach odbija się wielkim echem wydarzenie w Huesce, jakie przeżyl po meczu trener Girona FC, Raül Agné (żeby o niczym nie zapomnieć, wygrała drużyna girońska).
Podczas rozmów z dziennikarzami, w trakcie próby oddania odpowiedzi na zadane pytanie przez zaproszonych dziennikarzy, jeden z lokalnych jego przedstawicieli odpowiada, żeby na zadawane mu pytanie w języku katalońskim odpowiedział po katalońsku. W odpowiedzi na to, Agné wstaje i opuszcza salę. W rezultacie znaczenie jego postępowania zostaje odebrane pozytywnie, poprzez wielu reprezentantów sici społecznych, liczbą 3.000 smsów wsparcia i życzeń.
Mówcie co chcecie, spiskujcie jak chcecie, ja zwrócę się w stronę słynnej wypowiedzi Francesca Pujols, którą Salvador Dalí umieścił na pomniku, znajdującym się przed Teatre-Museu Gala-Dalí,
w Figueres:
„El pensament català – afegiu-hi l'idioma – rebota sempre i sobreviu als seus il.lusos enterradors”
„Myśli katalońska - dodajcie do niej język - zawsze rozkwita i przeżywa pogrzebane złudzenia.”
